تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال در سه مقطع زمانی (۱۳۷۹، ۱۳۸۰ و ۱۳۸۶) از نمونه های ماکیان ارسالی به موسسه رازی

اورنیتو باکتریوم رینوتراکئال (ort) یکی از عوامل ایجاد کننده بیماری های تنفسی طیور می باشد. در این تحقیق، حساسیت دارویی47 جدایه باکتری ort، از گله های طیور صنعتی، که در سه مقطع زمانی سال های 1379، 1380 و 1386 به موسسه تحقیقاتی واکسن و سرم سازی رازی ارجاع داده شده بودند، با استفاده از روش انتشاری دیسک، نسبت به 35 آنتی بیوتیک آزمایش شدند. هیچ جدایه ای نسبت به تیامولین مقاوم نبود و کمترین مقاومت ها (کمتر از 50 %) نسبت به آمپی سیلین، کلیندامایسین، آموکسی سیلین، ایمیپنم، داکسی سایکلین، سفالکسین، تایلوزین، کلرامفنیکل، فلورفنیکل، فورازولیدون، پنی سیلین، تیکارسیلین، دانوفلوکساسین، سیپروفلوکساسین، نورفلوکساسین و سفتیوفور مشاهده شد. مقاومت کامل تمامی جدایه ها نسبت به اریترو مایسین، جنتامایسین، کوتریموکسازول، سولتریم، لینکومایسین، نافسیلین، نئومایسین و کلیستین دیده شد. هر چند مقایسه نتایج سال های مختلف در این تحقیق با توجه به یکسان نبودن نوع ماکیان تجاری (گوشتی، تخمگذار یا مادر گوشتی) و استان های محل مرغد اری، قابل تعمیم نیست ولی افزایش مقاومت در برابر آنتی بیوتیک های استرپتو مایسین، فورازولیدون، تتراسیکلین، اکسی تتراسیکلین، کلرتتراسیکلین، پنی سیلین، تیکارسیلین، سفتیوفور، دانو فلوکساسین و لینکواسپکتین و کاهش مقاومت و یا عدم تغییر مقاومت در خصوص سایر آنتی بیوتیک ها مشاهده گردید. به دلیل مقاومت اکتسابی عامل بیماری نسبت به داروهای آنتی بیوتیکی و نتایج مختلف درمان آنتی بیوتیکی، شایسته است که به آزمون آنتی بیوگرام این باکتری توجه بیشتری مبذول گردد.